الماس سرخ

دلا شب ها نمی نالی به زاری

سر راحت به بالین می گذاری!

تو صاحب درد بودی ناله سر کن

خبر از درد بیدردی نداری.

بنال ای دل که رنجت شادمانی ست

بمیر ای دل که مرگت زندگانی ست

مبآد آن دم که چنگ نغمه سازت

ز دردی برنیانگیزد نوایی

مبآد آن دم که عود تار و پودت

نسوزد در هوای آشنایی

دلی خواهم که از او درد خیزد

بسوزد، عشق ورزد، اشک ریزد!

به فریادی سکوت جانگزا را

به هم زن، در دلِ شب ، های و هو کن

وگر یارای فریادت نمانده ست

چو مینا گریه پنهان در گلو کن

صفای خاطر دل ها ز درد است

دل بی درد همچون گور سرد است

پشت احساس عميق دل من
شهري از جنس دل است
که اگر پا بگذاري آنجا
روي هر خشت و گلش نام خودت را بيني
و اگر منت خود را به سرم بگذاري قدمت روي نگاهم
بنشيني آنجا
دختري را تو ببيني که لباسش پر گلهاي اقاقيست ، بنفشه ست ، ياس است
و به سويت آيد با نگاهي که پر از احساس است
گوش کن زير لبش زمزمه اي ميخواند
که اگر تا مهتاب تو کنارم باشي
آسمان دل من تا به ابد آبي است
آه اين قلب پراز خواهش من
از جدايي نگاه تو دگر عاصي است
تو بمان تا به سحر
نه سحر تا به ابد
عشق همين جا جاريست
اين همه زيبايي و چراغاني شهر دل من
مال تو است
امشب اين جا جشن است
و تمام گلها ميرقصند
قاصدک جار زده
که تو اين جا هستي
شاپرک آمد وگفت هديه تان آماده ست
باز کن هستي من
تاب ندارم ديگر
و تو پوشال دلم را ديدي
وميان گل نرگس تو کليدي ديدي
ومن آرام در گوش تو رازش گفتم
وتو آرام نگاهم کردي
تو به من خنديدي
تو کليد دل من را به ته رود صفا انداختي
تو کنارم ماندي
نه به مهتاب و سحر
تو کنارم ماندي تا به ابد.

زیبایی عشق به سکوته نه فریاد

زیبایی عشق به تحمل نه خرد شدن و فرو ریختن

عشق خیالیه که اگه به واقعیت برسه دیگه طعم شیرینشو از دست میده

عشق یه کویره که عاشق تشنه با رویای سراب معشوق قدم به جلو میزاره

عشق سخن گفتن با نگاه

عشق امید به رسیدن ترس از نرسیدن

به نام تو که برایم بهترینی عزیزم...

تو آمدی و بهار زندگی ام فرا رسید ...

تو آمدی و کویر دلم ، تبدیل به دریایی از عشق و محبت شد ....

آمدی و خوشبختی را با خود بهمراه آوردی...تو همانی که من میخواستم ، تو همان آرزوی منی

ای آرزوی من...با ورود تو به قلبم خوشبختی در زندگی ام تضمین شد و فرداها رادر کنار تو و زیبا

می بینم و می دانم با تو زندگی ام پر از خاطره های شیرین و ماندگار خواهد بود.

دستان گرمت را به من بده ، سرت را بر روی شانه هایم بگذار

و درد دلهای عاشقانه ات رادر گوشم زمزمه کن ای عشق من ...

می خواهم با تو همان مرد خوشبخت باشم ، همانی که برای رسیدن به تو خودش را به آب

و آتش زده...اینک که تو را یافتم دیگر به جز خوشبختی مان هیچ آرزویی را از خدای خویش ندارم،

ای تک ستاره آسمان تاریک قلبم خیلی دوستت دارم و میخواهم تا آخرین لحظه نفسهایم

تو راعاشقانه دوست داشته باشم و به تو عشق بورزم و با عشق تو زندگی کنم...

تو آمدی و به من نیروی عشق دادی تا با این نیرویی که در وجودم است عاشقانه با تو زندگی کنم

و به عشق تو در مقابل سختی ها و مشکلات زندگی بایستم....

دوستت دارم ای تو که خزان سرد و بی روح دلم را تبدیل به بهار سبز عاشقی کردی عزیزم

ازمجنون قصه ها نیز دیوانه ترم .....

این قلب کوچک و پر از درد من فدای تو ، این قلب من بی ارزش است جانم فدایت ...

می خواهم با گرمی آن قلب عاشقت در این دنیای سرد زندگی کنم و به تو و عشق تو

افتخار کنم ... خوشبختم چون در کنار تو هستم ، امیدوارم به فرداها چون در قلب مهربان

تو هستم و زندگی ام را بیشتر از همیشه زیبا می بینم

چون تو همان زندگی منی ای بهترینم.بیشتر از همه چیز و همه کس دوستت دارم و بعد از

خدای خویش تو را می پرستم و عاشقانه از ته قلبم ، با صداقت و یکرنگی و یکدلی فریاد میزنم :

ای بهترینم خیلی دوستت دارم .....

و تا ابد و تا زمانی که خون در رگهایم جاری است با تو می مانم..