الماس سرخ

فلک جز عشق، محرابی ندارد جهان بی خاک عشق، آبی ندارد

غلام عشق شو، کاندیشه اینست همه صاحبدلان را، پیشه اینست

کسی کز عشق خالی شد، فسرده ست گرش صد جان بود، بی عشق، مرده ست