الماس سرخ

حــــــــق وتو به معني حق مخالفت کردن و رّد نمودن قانون يا تصميمات ديگران د سابقه اين امر مربوط ميشود به روم د در روم باستان در دوره جمهوريت، دو کنسول اداره امور کشور را به دست ميگرفتند و از سوی سناتورها، اختيارات لازم به کنسولها تفويض ميگرديد

بـــــــرای جلوگيری از تعديات احتمالي کنسولهای دوگانه، تعدادی نماينده از سوی مردم و ارتش، بعنوان نمايندگان و ناظرين مجلس و مردم، برگزيده ميشدند د اين نمايندگان حق وتو داشتند و در صورت مخالفت، تصميمات سنا يا کنسولها بلااجرا ميماند

امــــــــروزه نيز نمايندگان پنج کشور بزرگ يعني فرانسه، آمريکا، چين، روسيه و انگلستان در شورای امنيت از حق وتو برخوردارند د باين معني که تصميمات متخذه شورای امنيت با مخالفت يکي از نمايندگان پنج کشور نامبرده، بالااجرائ ميماند د بد نيست بدانيم که در سال 1944 در کنفرانس «دامبارتن اوکس» در آمريکا، طرح اساسنامه سازمان ملل متحد توسط نمايندگان چهار کشور آمريکا، روسيه، چين و انگلستان تنظيم گرديد که در آن خبری از حق وتو نبود د ولي در فوريه
سال 1945 ميلادی در کنفرانس «ياتا» در روسيه حق وتو برای کشورهای بزرگ مطرح و تصويب شد